تصاویری از شهر مشهد

نیاز به دوست داشتن

اساس حیات بردوست داشتن است؛ وگرنه هیچ موجودی زنده نمی‌ماند، محبت قوی‌ترین هیجان روح است. هر حس دیگری را خاموش می‌کند و زیر پا می‌گذارد.
محبت انسان ریشه در معرفت او به خویشتن دارد. محبت انسان به خود، او را وادار می‌کند که به سوی کمال حرکت کند و نقص را از خود بزداید. یکی از روانشناسان «جان بی‌کایزل» درباره عشق و محبت می‌گوید: «احتیاج به محبت با هر نوزادی به دنیا می‌آید. ظاهراً نوزاد ابتدا غذا و آسایش می‌خواهد، اما چند هفته نمی‌گذرد که به مادر می‌چسبد و لبخند می‌زند و تمنای محبت می‌کند. پس آن چه برای حفظ بقا لازم دارد، اولین احتیاج کودک به دوست داشتن و محبوب بودن است.»
تمام فعالیت‌های افراد بشر در زندگی بر محور عشق و محبت قرار گرفته است. میزان محبت انسان نسبت به دیگران باید متناسب با میزان شایستگی آنها باشد. یعنی نمی‌توان همه را به یک اندازه دوست داشت، زیرا این عمل به معنای نادیده گرفتن- ارزش‌ها و ضایع کردن گوهر محبت است- محبت سرمایه‌ای با ارزش است که نمی‌توان آن را بیهوده به این و آن بخشید، بلکه با توجه به نقش محبت در سوق دادن انسان به کمال باید تنها در جایی به کار رود که دل را مجذوب کمال کند. هدف محبت تأمین سلامت و بهداشت روانی انسان در دنیا است. تحقق این هدف از این طریق امکان‌پذیر است که انسان نفرت را با مودت پاسخ گوید و از راه گذشتی زیبا و دل‌پسند با تجاوز روبه‌رو شود و ستم‌گری را با عفو مبادله کند. محبت برای انسان یک نیاز طبیعی به شمار می‌رود و زندگی بدون محبت سرد و بی‌صفا و خسته‌کننده است. هر انسانی دوست دارد محبوب دیگران باشد و از اظهار محبت، دلگرم و مسرور می‌شود.
«سخت دلی و خشونت مایه پراکندگی و جدایی است.» (قرآن مجید سوره آل عمران) زندگی بدون محبت سرد و بی‌روح است. تبادل محبت از دوران کودکی باید آغاز و پایه‌گذاری شود. بهترین کسانی که می‌توانند این نیاز عاطفی را پایه‌گذاری کنند، والدین وبالاخص مادراست. کودک در دامن گرم مادر آرمیده و از نگاه‌های محبت‌آمیز و نوازش‌ها و بوسه‌های او احساس محبوبیت می‌کند.
روانشناس دیگری می‌‌گوید: محبت مادر به طفل امکان تجربه جهان نورانی را به او می‌دهد. کیفیت تجربه این جهان از جانب طفل به وسیله چگونگی رفتار عاطفی مادر تعیین می‌شود. همه ما رفتارهای عاطفی را به شکل عاطفی درک می‌کنیم. عکس‌العمل طفل نسبت به بزرگسالان رنگ عاطفی بیشتری دارد. محرومیت از محبت باعث عقب‌ماندگی کودکان می‌شود.
والدین موفق باید فرزندانشان را به گونه‌ای ترغیب کنند که از درون احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند و اعتماد به نفسشان تقویت شود و احساس کنند مورد علاقه والدین هستند.خلاء عاطفی در زندگی، انسان را با هیچ چیز دیگر نمی‌توان جبران کرد. بی‌تردید یکی از مهم‌ترین نقش‌های خانواده، پرورش عاطفی کودکان است که برای آن جایگزینی نمی‌توان یافت.
 وجود و حضور زن در کانون خانواده درواقع در حکم چراغ فروزانی است که نور عاطفه را در فضای خانه می‌پراکند و محیط خانواده را از نظر ارزش‌های عاطفی غنای بیشتری می‌بخشد. عاطفه مادری اوج عاطفه انسانی است و نظیری برای آن نمی‌توان یافت.بدون تردید زن برای جامعه انسانی در حکم منبع عاطفی و معنوی پرارجی است که اگر جامعه در جهت رشد واعتلای خود از این سرچشمه عواطف استفاده شایسته‌ای به عمل نیاورد، با فقر عاطفی و معنوی و از ارزش‌های انسانی فاصله خواهد گرفت.
عاطفه را باید سرمایه معنوی نامید که نه‌تنها فرد، بلکه جامعه نیز برای رسیدن به حیات اجتماعی سالم و سعادتمند محتاج آن است.

آخرین آمار ایدز در ایران

بر اساس آخرین آمار، شمار مبتلایان به HIV / ایدز در کشور تا تاریخ اول دی ماه 85، به 14 هزار و90 مبتلا رسید که از این میزان یکهزار و 760 نفر به علت ابتلا به ایدز جان خود را از دست دادند.
 از 14 هزار و 90 مبتلا به HIV و ایدز شناسایی شده تا کنون 13 هزار و 308 نفر مرد (4/94 درصد) و 782 نفر زن ( 6/5 درصد) هستند. همچنین از 864 فرد مبتلا به ایدز (مرحله نهایی بیماری) در کشور، 789 نفر مرد (3/91 درصد) و 75 نفر زن (7/8 درصد) هستند.
بر پایه این گزارش آماری، تعداد فوت‌شدگان بر اثر ابتلا به ایدز تا کنون یکهزار و 760 نفر گزارش شده که از این تعداد یکهزار و 695 نفر (3/96 درصد) مرد و 65 نفر (7/3 درصد) زن هستند.
بر اساس آمار نهایی مبتلایان به HIV /ایدز، بر حسب جنس و سن، در رده سنی 25 تا 34 سال 4 هزار و 407 مبتلا به HIV / ایدز (8/40 درصد ) بیشترین مبتلا قرار دارد و رده سنی 35 تا 44 سال با 3 هزار و 338 مبتلا (9/30 درصد) در مرحله بعدی به لحاظ فراوانی ابتلاست.
به گزارش ایسنا، راه انتقال غالب در مبتلایان به HIV / ایدز شناسایی شده در کشور اعتیاد تزریقی (9/64 درصد) و سپس راه انتقال نامشخص (5/25 درصد)، آمیزشی (5/7 درصد) دریافت خون و فراورده‌های خونی (7/1 درصد) ‌و بالاخره مادر به کودک 5/0 درصد است.
بر اساس موارد ابتلا به HIV‌ / ایدز بر حسب راه انتقال و سن نیز در رده سنی 25 تا 34 سال راه انتقال به ترتیب اعتیاد تزریقی، نامشخص، آمیزشی، دریافت خون و فراورده‌های خونی و بالاخره مادر به کودک گزارش شد.
این در حالیست که در رده سنی 35 تا 44 سال نیز اعتیاد تزریقی، راه انتقال نامشخص، آمیزشی و بالاخره دریافت خون و فراورده‌های خونی به ترتیب راه‌های انتقال غالب گزارش شده است.
به گزارش ایسنا براساس موارد ابتلا به ایدز بر حسب جنس و سن در کشور نیز، رده سنی 25 تا 34 سال با 298 مبتلا (5/35 درصد) و سپس گروه سنی 35 تا 44 سال با 296 مبتلا (2/35 درصد) بیشترین مبتلایان را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین راه انتقال 864 مبتلا به ایدز به ترتیب، اعتیاد تزریقی (9/56 درصد)، آمیزشی (1/19 درصد)، دریافت خون و فراورده‌های خونی (6/14 درصد)، راه انتقال نامشخص 8 درصد و بالاخره مادر به کودک 2/1 درصد گزارش شده است.
بر پایه این گزارش بیشترین مرگ ناشی از ایدز در مردان 25 تا 34 سال (577 نفر) و سپس مردان 35 تا 44 سال (542 نفر) بوده است.
این در حالیست که راه انتقال غالب در فوت شدگان بر اثر ابتلا به ایدز به ترتیب اعتیاد تزریقی (1/72 درصد)، راه انتقال نامشخص (5/10 درصد)، آمیزش (7/9 درصد)، دریافت خون و فرآورده‌های خونی (1/7 درصد) و بالاخره از مادر به کودک (6/0 درصد) گزارش شده است.

محمد (ص) در اروپا

تعرض میان غرب و شرق از داستان حمله اسکندر به شرق تا برخوردهای میان دولت روم شرقی با ایران و سپس نزاعهای مکرر میان همان دولت با مسلمانانی که برای فتح سرزمین‌های شرقی زیر سلطه امپراطوری روم شرقی تلاش می‌کردند، و تا به امروز که باز هم نزاعی به نام نزاع غرب و شرق در جریان است، دست کم تاریخی سه هزار ساله را پشت سر می‌گذارد. سه هزار سال رویارویی و برخورد که تأثیر زیادی در شکل دهی به مفهوم «دشمنی» میان این دو فرهنگ داشته است.
مسلمانان در دوره‌ای که به خودباختگی کامل رسیده بودند، تلاش می‌کردند تا با استفاده از اقاریر اروپائیان در باره اسلام، به تأیید مبانی دین خود بپردازند. چنان که در هند قرن نوزدهم، سرسید احمد خان، در مجموعه مقالاتش که حاوی زندگانی حضرت محمد (ص) بود، نقل قول‌های فراوانی را از نویسندگان غربی در باره عظمت محمد(ص) گردآورده بود. به نوشته شیمل، در آن زمان در هند «نویسنده باب طبع همه نوجویان مسلمان هند، تامس کارلایل بود که نظریه‌های ستایشگرانه اش در باره محمد (ص) در کتابش به نام قهرمان و قهرمان پرستی را مسلمانان چندان فراوان نقل کرده اند که از سخنان انتقادآمیز او در باره پیامبر (ص) مطلقا نادیده گذشته یا قلم نفی بر آن کشیده اند (محمد رسول خدا (ص)، ص 388-389). این کتابی بود که ابوعبدالله زنجانی هم آن را به پارسی درآورده و چاپ کرد. این وضعیت به حدی پیش رفت که محمد حمیدالله، مقاله‌ای را به موضوع محمد (ص) از نگاه لنین اختصاص داده که در آن سخنان تأیید آمیزی از این رهبر روسیه را نقل کرده است.
در مقابل، می‌توان به مواردی توجه کرد که وقتی انتقادات تند یا برخوردهای جسارت آمیزی می‌دیدند، از سر غیرت به خشم آمده شروع به ردیه نویسی می‌کردند.
شمار اندکی هم از سر تفنن هم علاقه مند بودند تا از دیدگاه‌های غرب در باره دین آنان خود آگاه شوند.
در روزگار ما هم، برخی از اهانت‌هایی که از سوی غربیان ابراز شده است، سبب خشم عمومی جهان اسلام شده است، خشمی که در پی خود خشونت‌های زیادی را به همراه داشته است.
آنچه کمتر کار شده است، نگاهی واقع بینانه و تاریخی به سیر اظهار نظرهای اروپائیان راجع به مقوله اسلام، به ویژه قرآن و محمد (ص) است. در این باره، خود اروپائی‌ها تحقیقاتی انجام داده اند اما تاکنون و به طور جدی، کمتر مسلمانی به این نکته پرداخته است. آنچه کم بیش مورد توجه بوده تحلیل نگاه‌های شرق شناسانه است که کار ادوارد سعید بهترین نوع از این دست است. اما ما بقی کارها، همان کارهای افراد مذهبی و معمولا غیر محقق است که با هدف پاسخگویی به نقدهای غربیان در باره اسلام و یا گرفتن مهر تأییدیه از آنان برای درستی اسلام، به طور معمول قطعاتی ناقص را از متون غربی گرفته و به زبان‌های محلی ترجمه و احیانا نقد کرده اند.

آی کبوتر

آی کبوتر که دلت ز غم رهاست

آشیونت حرم امام رضا ست

عمریه همسایه ی آقا شدی

پا به پای زائر هم پا شدی

از تو چشمات میخونم که غم داره

انگاری دلت یه چیزی کم داره

بالای پنجره فولاد می شینی

زائرا رو دسته دسته می بینی

اون یکی مریض داره شفا میخواد

اون یکی برات کربلا می خواد

می شینی کنار گنبد طلا

مسیر نگات ولی به کربلا

عمریه پر کشیدم توی حرم

چی میشه منم به کربلا برم

آی کبوتر که دلت پر کشیده

دلت انگار خواب کربلا دیده

غم نخور امام رضا مهربونه

تو رو هم به آرزوت می رسونه

آی کبوتر حالا که مسافری

می خواهی پیش امام حسین بری

رسیدی به کربلا به شهر خون

سلام امام رضا رو برسون

اون جا از هیچی نداری واهمه

هوا تو داره امیر علقمه

کفترای کربلا تشنشونه

واسشون آب ببر از سقاخونه

آقاجون دلم هوایی شده باز 

کربلایی نه رضایی شده باز